پیشینه ومبانی نظری پژوهش صنعت بیمه

صنعت بیمه تعريف کلی بيمه بيمه در لغت به معنای ايمن داشتن جان ومال از خطرات احتمالی است ، و به نظر می رسد از واژة "  بيم  " مشتق شده باشد . اما قانون بيمة ايران مصوب ارديبهشت ماه سال 1316 ه . ش ، بيمه را چنين تعريف می کند : " بيمه عقدی است که به موجب آن يک طرف تعهد می کند در ازای پرداخت وجه و يا وجوهی از طرف ديگر ، در صورت وقوع ويا بروز حادثه ، خسارت وارد بر او را جبران نموده يا وجه معينی بپردازد . متعهد را بيمه گر و تعهد را بيمه گذار و وجهی را که بيمه  گذار به بيمه گر می پردازد ، حق بيمه وآنچه را که بيمه می شود موضوع بيمه می  نامند . ) زاهدی ، 1378 ( بنابراين به طور کلی می توان گفت بيمه اشخاصی را که متحمل لطمه ، زيان يا حادثه ناخواسته  شده  اند ، را قادر می سازد که پيامدهای اين وقايع ناگوار را جبران کنند . خسارت هايی که به اين قبيل افراد پرداخت می ‎ گردد از پول هايی تأمين می شود که گروه مشتريان برای خريد بيمه می پردازند و با پرداخت آن ، در جبران خسارت هم ديگر مشارکت می کنند . به بيان ديگر همه آن ها که بيمه می خرند با مشارکت در سرمايه ای که متعلق به همة خريداران بيمه است ، در جبران خسارت و زيان های هريک از افراد زيان  ديده شريک وسهيم می شوند . یک اشکال در تعریف فوق این است که شامل همه نوع بیمه نمی شود از جمله یک نوع بیمه عمر وجود دارد که در آن بیمه ، وقتی ملزم به پرداخت وجه است که بیمه شده تا انقضای مدت معینی در قید حیات باشد ، انقضای مدت مقرر در بیمه نامه را تحقق خطر و وقوع حادثه نمی توان تلقی کرد . مع هذا بهتر است برای تکمیل تعریف فوق پس از عبارت وقوع یا بروز حادثه عبارت ( یا رسیدن موعدی ) را اضافه نماییم . ) امانی ظفرقندی ، 1383 ( لغت بیمه در زبانهای مختلف : عربی : Ta - min فرانسوی : Assurance هندی : Bima انگلیسی : Insurance ایتالیایی : Assicara 2 - 3 ) تاريخچة پيدايش بيمه دريانوردان چينی در سه هزار سال قبل از ميلاد مسيح ، مال التجاره خود را به جای حمل با يک کشتی يا قايق با چندين کشتی و قايق حمل می کردند ، که هرگاه يکی يا چند وسيله دچار مخاطرات دريا شد و يا دزدان دريايی به غارت بردند ، کشتی ها و يا قايق های ديگر سالم به مقصد برسند و خسارت وارده به حداقل ممکن کاهش يابد که اين کار آنان همان اصل پراکندگی ريسک بود . در دوهزار سال قبل از ميلاد دريانـوردان هنـدی از بازرگانان نوعی وام دريافت می  کردند و هرگاه دريـانورد بدهکار بـا موفقيت سـفر خود را به پايان می برد ، موظـف  بود اصل وبـهرة وام دريافتـی را ظرف